Chair Professor Farming Systems Ecology, Wageningen UR (Nederland)
"Boeren zijn in feite slachtoffers van het sociaal-politieke systeem waarin ze werken en waarbij banken, overheden, verzekeringsmaatschappijen en bedrijven allemaal een rol spelen."
De oplossingen voor de huidige problemen in de industriële landbouw zijn volgens Tittonell te vinden in de agro-ecologie. Daarbij draait het om principes, niet om 'recepten' of 'technologie'. Recycling, efficiëntie, regulatie: het gaat om het goed managen van de middelen die beschikbaar zijn. Hij noemt het een 'dialoog van wijsheid' waarbij kennis van de natuur, de boer én de laatste wetenschappelijke inzichten samen komen. Nodig, want de zaken die Mansholt in zijn brief in 1972 aan de orde stelde spelen nog steeds. Het enige verschil is dat we nu extra problemen hebben, zoals klimaatverandering en opkomende economieën die eisen stellen aan de beschikbare middelen.
Verlies van functies
Het grote probleem van Mansholts naoorlogse systeem was de segregatie van functies, volgens Tittonell. Een landschap zou volgens hem juist verschillende functies moeten hebben én er moet voldoende biodiversiteit zijn, de mogelijkheid tot recreatie en de regulering van waterafvoer. Met specialisatie verlies je veel van die functies, vertelt hij. Omdat je het systeem vereenvoudigt en er vervolgens veel energie en geld in moet worden gestoken om het draaiende te houden.